ช่วงอาทิตย์ที่แล้ว
เป็นสัปดาห์แห่งการเก็บกวาดหนังสือเก่า

ทั้งหนังสือ การ์ตูน นิตยสาร ฯลฯ
หนังสือเล่มแล้ว เล่มเล่า
ผ่านตา ผ่านมือ เดินทางลงกล่อง
ทุกล่มต่างมีปลายทางของมัน

บางเล่มแค่เห็นปก เนื้อหาของมันก็แจ่มชัด
เหมือนกับเพิ่งอ่านมันอยู่เมื่อวานนี้

บางเล่ม ถืออยู่นาน สองนาน
กลับไม่นึกคุ้น ทั้งที่เป็นหนังสือเล่มโปรด

จนต้องเปิดอ่านกันเสียหลายหน้า
เพื่อระลึกความหลังกันเสียหน่อย

เพื่อนดี ก็เหมือนหนังสือเล่มโปรดบนชั้น
ถ้าไม่หยิบ ไม่จับ ความทรงจำ ความประทับใจ
ก็บางเบา เลือนลาง ตามกาลเวลาและระยะห่าง

เพียงแต่หยิบขึ้นอ่านครั้งใด
กลับรู้สึกมีความสุขอย่างบอกไม่ถูก







ได้พบ ได้สัมผัส ได้พูดคุย
กับเพื่อนเก่าที่คุ้นเคย

อะไรเก่าๆ ในช่วงเวลาใหม่
มันอบอวล อบอุ่น อย่างบอกไม่ถูก :)



ป.ล.2 วันถัดมา ได้เจอรุ่นน้องสุดซี้สองคน ทั้งที่ไม่คิดว่าจะเจอ ดีใจแทบกอดกันตาย เยี่ยมจริงๆ ความรู้สึกแบบนั้นเนี่ย!