บันทึกบทสนทนาในแท็กซี่สีเหลืองคันหนึ่ง...



เขา: เมืองเอกเหรอครับ งั้นรู้จักแล้วครับ


ผม: ทำไมถึงได้รถสีเหลืองล่ะ ต้องจอง บ.ไหนเหรอ?
เขา: อ๋อผมดาวส์มาเลยครับ ตอนแรกสีอื่น แต่ผมไม่ชอบ
เลยให้ทำสีไป หมื่นกว่าบาท
ผม: (แล้วมึงจะทำ ทำหาไรเนี่ย...)



ผม: ขับรถมานานยัง
เขา: ถ้าแท็กซี่นี่ สองเดือนครับ
ผม: ....


ผม: แล้วไปทำใบขับขี่ที่ไหนล่ะ
เขา: อ๋อ ซื้อมาครับ จาก...บ้านผมเอง
ผม: ....



เขา: วันนี้ผมลืมมือถือมาด้วย แฟนผมให้กลับก่อนสองทุ่ม
ดูแล้วจะขอยาวหน่อย ค่ำๆ ได้คนเยอะ
ผม: เอามือถือพี่ก็ได้
เขา: ผมเกรงใจครับ


ผม: เอาเหอะๆ ใช้ได้ แต่ถึงก่อนแล้วโทรละกัน เดี๋ยวปิงปองมา
เขา: ไม่เป็นไรพี่ เปิดโฟนก็ได้ ถือคุยก็ได้แป๊บๆเอง
ผม: ... (ตะกี้เสือกบอกไม่เอา)


เขา: บลาๆ (กับแฟน)
เขา: ขอบคุณมากครับพี่ ผมเกรงใจมากเลย เดี๋ยวผมลดค่ามิเตอร์ให้นะครับ


ไม่นานหรอก คงจะเกรงใจจริงๆ ท่าทางเมียดุเลยต้องโทร 55
ตอนหลังแฟนไอ้น้องโทรมาเข้าเครื่องเราอีก ถามว่าพี่ลงจากรถเขาไปยัง
ขอคุยหน่อยค่ะ

เนื้อหามีอยู่ว่า มีคนมาขโมยราวตากผ้าไป... -_-"

ราวตากผ้าแม่งยังเอาอีก แสรด ไรเนี่ย...กูงง
แล้วก็เรื่องแม่เขามา เลยอยากให้แฟนรีบกลับบ้าน ประมาณนี้
(อย่าถามว่ากุรู้ได้ไง ก็กูได้ยิน โดยไม่เจตนานะแซ๊ดดดดส์)





แต่สุดท้ายก็ขับพากุมาถึงบ้านจนได้ ความจริงมันขับเก่งกว่าเราเยอะ
คุยกันมาเยอะ ได้ความว่า อายุ 23 อายุเท่าเราเลย
มีลูกแล้วคนนึง แม่เลี้ยงอยู่ ตจว แฟนกับไอ้น้องเนี่ย ทำงานใน กทม

ถามว่าทำไมถึงมาขับรถ บอกว่าค่าใช้จ่ายมันไม่พอ
จบม.หกมา ทำงานบริษัทได้เงินเดือนมากสุดก็แปดพันกว่าๆ
ขับแท็กซี่ได้มากกว่าเยอะ อย่างต่ำก็วันละห้าร้อย

มีรถเป็นของตัวเอง ตั้งใจส่งรถหมด มีโครงการซื้อปิ๊คอัพ
ทำงานอย่างอื่นต่อๆไป มีโครงการเล็กๆว่า รับคนบ้านเดียวกัน
กลับบ้าน แล้วคิดค่ารถเขาถูกๆหน่อย พอเป็นค่าน้ำมันได้

สรุปว่าที่ขับแท็กซี่เพื่อหาทุนก้อนนึงนี่แหล่ะ






เออ...อายุแม่งเท่าเรา เรียนน้อยกว่าเรา มีเงินน้อยกว่าเรา
แต่ชีวิตมันดูมีสาระเยอะกว่าเรามากเลย



มันรู้สึกเหมือน เจอเพื่อนดีคนนึง
อยากให้ไอ้น้องนี่มันได้ดีนะ กับสิ่งดีๆ ที่เขาคิด ที่เขาทำ
มันสมควรจะได้นะ รู้สึกแบบนั้น




คนที่จนกว่าเรา คนที่ด้อยกว่าเรา
ใช่ว่าเขาจะต้องเลว คอยเอารัดเอาเปรียบเรา

ยังมีคนดีๆ อีกเยอะ จริงๆว่ะ