เมื่อครั้งที่ถนนเส้นเดิมๆ ของเรามีทางแยก
เราเลือกที่จะเดินไปในทางแยกนั้น
แต่แล้วก็กลับพบว่า เราอยากกลับไป

ที่ถนนเส้นเดิม มากกว่า...


แล้วสุดท้าย เราเจอทางแยกอีกเส้น
ที่จะกลับไปยังถนนเส้นเดิม
เราเดินไป โดยไม่ลังเล...


แต่ทำไมนะ.....ทำไม
หลายครั้ง ที่เราต้องหันกลับหลัง
มองไปยังถนนเส้นเก่า แล้วสงสัยในใจว่า
ส่วนที่เรายังไม่ได้เดินผ่าน ก่อนที่เราจะย้อนกลับมานี้
มันมีอะไรบ้างนะ...

สำหรับเรา "การลืม" คงไม่ใช่ทางออก
และ "เวลา" ก็หาใช่ยางลบ...

ก็ได้แต่เก็บความสงสัย ไว้ในความเงียบ
รอเวลาที่สมควร เพื่อจะเปลี่ยนมันเป็น "ความเข้าใจ"

ป.ล.เมื่ออาทิตย์ก่อนไปร้องคาราโอเกะมาสนุกมากๆ โคตรๆ
ไม่ได้สนุกแบบนี้มานานเท่าไรแล้วนะ ตอนอยู่เมืองไทยหลายครั้งก็ไม่สนุก...